Edebiyatta İntihar - Virginia Woolf'un İntiharı


Virginia Woolf: Feminist,eleştirmen ve yazar olan Woolf, yaşadığı zaman sürecinde sürekli kadının ezilme ve erkekten daha az olan haklarına değinmiştir. Woolf'un eserlerini  ne kadar okumaya çalışıp zevk almaya çalışsam da her seferinde başarısız oldum. Bu yüzden onun yazarlığından çok, düşüncelerini ve feminist yönünü daha çok severim. Özellikle kadının , erkeğin egemen olduğu bir dünyada nasıl yaşadığını örneklendirmeleri gerçekten iyi bir eleştirmen olduğunu kanıtlar: " Bir kadının annesi veya babası olağanüstü zengin ya da soylu olmadıkça , sessiz ya da ses geçirmeyen bir odaya sahip olması bir yana, yalnızca kendine ait bir odaya sahip olması bile olanaksızdı.Dünya, erkeğe dediği gibi kadına da  'istersen yaz, beni hiç ilgilendirmiyor' demiyordu. Dünya kaba bir kahkahayla 'yazmak mı?' diyordu. 'Yazmak senin neyine?'. Her zaman karşısında başkaldıracak, üstesinden gelecek, bunu yapamazsın, onu beceremezsin diyen o iddia vardı".
  Bunları söylemeye ve paylaşmaya cesareti olan, güçlü bir kadın nasıl olur da intihar eder diyebilirsiniz. Bence Woolf çok cesur bir kadındı fakat içinde yaşadığı ve yaşattığı yüzlerce sorunu ve endişeyi dışarıya çok yansıtmamasına rağmen intihar edebilecek kadar dolmuş ve tükenmiş hissediyordu. Ruh sağlığının bozulmuş olduğu aşikardı. Aynı zamanda gün geçtikçe artan savaş endişesi ve yeteneğini eskisi kadar kullanamama kaygısı onu daha fazla bunalıma sürüklemiştir. Yazar bir kez intihar etmeyi denemiş fakat başarısız olmuştur. Daha fazla dayanamayarak evlerinin yakınlarında bulunan Ouse nehrine cepleri taşlarla dolu bir şekilde atlayarak bir kez daha intihar etmiş ve bu sefer başarılı olmuştur. Cesedi nehirden çıkartıldıktan sonra Woolf'un cebinden iki tane intihar mektubu çıkmıştır. Bunlardan bir kardeşine bir diğer çok sevdiği eşinedir:

"En sevdiğim,

Yine delirecekmişim; bu korkunç günleri atlatamayacakmışız gibi hissediyorum. Ve sanki giden zamanı geri çeviremeyeceğim. Sesler duymaya başlıyorum ve konsantre olamıyorum. Bu yüzden yapmam gereken şeyi yapıyorum.
Bana verebileceğin en büyük mutluluğu verdin. Kimsenin yapamayacağı şeyleri yaptın. İki insanın birlikte daha mutlu olabileceğini sanmıyorum. Ben artık savaşamayacağım. Biliyorum, senin hayatını mahvediyorum, bensiz daha mutlu olacaksın. Görüyorsun bu mektubu bile doğru düzgün yazamıyorum. Okuyamıyorum. Hayatımdaki bütün mutluluğu sana borçlu olduğumu söylemek isterim. Bana karşı inanılmaz sabırlısın ve iyisin.
Şunu söylemek istiyorum -aslında bunu herkes biliyor- eğer biri beni bu durumdan kurtarabilecek olsa bu sen olurdun. Her şey beni terk edip gitti ama senin iyiliğin hep benimle kaldı. Artık senin hayatını mahvetmeyeceğim. Kimse, seninle mutlu olduğumuz kadar mutlu olamazdı."

Yorumlar

dört dedi ki…
okumadığım ne çok kitap var.çok üzülüyorum.bütün kitapları okumak isterdim.
:)
CheDolceSogno dedi ki…
Aynı şekilde =) okunması gereken yüzlerce kitap var ve hepsinin de bize katacağı ayrı ayrı meziyetleri var^^

Popüler Yayınlar