Edebiyatta Romantizm Akımı

    Klasisizme  karşı doğan Romantizm, klasik edebiyatı sıradanlık ve sadelikle suçlar. Romantizm akımı, klasik edebiyatın yazar ve şairi kısıtlayarak, özgürlüğünü ve hayal gücünü sınırladığını iddia eder. Bu  akım, mantıktan çok kişisel duyguların açığa çıkmasını sağlayan bir akımdır. Aşk, ölüm ve doğa konularını işleyen romantik edebiyat akımı, sıradanlıkta sıra dışını,acı ile hazzın birleşimini, doğanın yüceliğini ve saygınlığını arar. Hayal ve duygulara büyük ölçüde önem veren bu akım, mecazlı dili de fazlasıyla kullanır.Olağanüstülüğün yanı sıra iyiler sonuna kadar iyi, kötüler ise sonuna kadar kötüdür. Hep iyinin yanında olan romantik yazar ve şairler, 'en iyi kural,kuralsızlıktır' düşüncesini destekler. Onlara göre romantizm, var olmanın özgür bir ruh halini işaret eder.
Bu akımı edebiyata en güzel taşıyanlardan bir kaçı: Lord Byron, WilliamWordsworth, Samuel Taylor Coleridge'dir.